Jak wynika z art. 130 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p., każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Wyznaczenie dnia wolnego od pracy powinno przy tym nastąpić w ramach danego okresu rozliczeniowego. Mając na uwadze ten fragment, dzień wolny od pracy, z tytułu święta wypadającego w sobotę, należy się również pracownikowi, który w dniu 3 maja przebywał w domu na zwolnieniu lekarskim.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku gdy zatrudniony przebywał na zwolnieniu lekarskim w dniu wolnym od pracy, który został mu przydzielony w zamian za święto przypadające w sobotę (czyli np. za dzień 3 maja przypadający w sobotę pracodawca wyznaczył dzień wolny 13 września). Wówczas nie należy wyznaczać podwładnemu innego dnia wolnego od pracy. Choroba pracownika, nie będzie obniżała obowiązującego go wymiaru czasu pracy. Jak czytamy bowiem w art. 130 § 3 k.p., wymiar czasu pracy pracownika w danym okresie rozliczeniowym, ulega obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy.
W sytuacji gdy pracownik nie przebywał w domu na zwolnieniu chorobowym w innym dniu przyznanym jako wolne w zamian za święto przypadające w sobotę – choroba przypadająca w sobotnie święto nie zmieni rozkładu czasu pracy uwzględniającego wolne za to święto. Zatem pracownik, który wróci po chorobie do pracy, uzyska wolne za święto, w które chorował, na tych samych zasadach co reszta załogi. W przeciwnym razie przepracuje zbyt dużą liczbę godzin co będzie prowadziło do postania nadgodzin średniotygodniowych.